του Χαρ. Τσιλτικλή, Δρ.Ιατρ., Καθηγητή
ΚΑΤΕ 1973. Αρχίζουν οι διορισμοί για τη στελέχωση των Σχολών με εκπαιδευτικούς. Υποχρέωση όλων να επιμορφωθούν στα παιδαγωγικά. Αυτηρότητα στο έπακρον! Μέσα στο κατακαλόκαιρο, Ιούλιο μήνα, υποχρέωση όλων των εκπαιδευομένων εκπαιδευτικών να φορούν σακκάκι και να φέρουν λαιμοδέτη. Βλέπετε, επρόκειτο για καθηγητές της τότε Ανώτερης Τεχνικής Εκπαίδευσης.
Γενικός Δ/ντής του ΚΑΤΕ Αθηνών ήταν ο Δρ. Κ. Τομόπουλος, υπέρμαχος της θεωρίας του ΕΛΙΚΟΕΙΔΟΥΣ. Από εκεί ξεκινάει η δημιουργία των πάντων. Δ/ντής της Σχολής Παραϊατρικών Επαγγελμάτων ο Δρ. Κ. Τσόχας, μικρός το δέμας, αλλά μαχητής. Αυστηρός και με δικούς του κανόνες επιβολής. Μνημειώδες έχει μείνει αυτό που γράφτηκε στους τοίχους του ΚΑΤΕ που εφιλοξενείτο στη Ν. Φιλαδέλφεια, από αγνώστους μεν, σπουδαστές δε: "Δεν θα περάσει ο ΤΣΟΧΙΣΜΟΣ" Ασφαλώς, αν εγίνετο σήμερα το λεξικό του καθηγητή Μαμπινιώτη, θα είχε ένα επιπλέον λήμμα.
Στη μεταπολίτευση δημιουργήθηκε ο πρώτος συνδικαλιστικός σύλλογος εκπαιδευτικών ΚΑΤΕ και οργανώθηκε η πρώτη γενική συνέλευση υπό την προεδρεία του καθηγητή Δρ. Παν. Ντόβα. Παρευρέθηκα τότε στη Γενική Συνέλευση των σπουδαστών, εκπροσωπώντας τον Πρόεδρο του συνδικαλιστικού συλλόγου, αν ενθυμούμαι καλά, έχοντας την ιδιότητα του αντιπροέδρου. Οι σπουδαστές με γιουχάϊσαν, φωνάζοντας "έξω οι χουντικοί" και αρνήθηκαν να μου δώσουν το λόγο για να απευθύνω χαιρετισμό. Απαίτησή τους να παραιτηθούν όσοι διορίστηκαν την εποχή της δικτατορίας. 'Οταν τελικά, με αφάνταστη υπομονή και επιμονή, μου δόθηκε ο λόγος, είπα επί λέξει: "Οι σπουδαστές έχουν δίκιο, κανένα ίχνος από το πέρασμα της χούντας δεν πρέπει να παραμείνει στο ΚΑΤΕ. Πρέπει να παραιτηθούμε όλοι οι εκπαιδευτικοί, αλλά με μία προϋπόθεση: Να αφαιρεθεί η σπουδαστική ιδιότητα και από τους σπουδαστές και να δώσουν όλοι πάλι εισαγωγικές εξετάσεις." 'Οπως γίνεται κατανοητό, η συμφωνία αυτή ουδέποτε τηρήθηκε, γι' αυτό κι εγώ διατήρησα τη θέση μου.
Θυμάμαι ότι λίγο αργότερα, σε μία δίκη σπουδαστών μετά από μήνυση της εποχής της χούντας, είχα παρευρεθεί ως μάρτυρας υπεράσπισής τους. Η απόφαση ήταν αθωωτική. Συνήγορος των σπουδαστών ο μετέπειτα υπουργός παιδείας και νυν πρόεδρος της Βουλής κ. Απόστ. Κακλαμάνης.
'Ενα άλλο περιστατικό που ενθυμούμαι, είναι από μία σπουδαστική εκδρομή της δεκαετίας του '70, στην οποία πήρα μέρος ως εκπαιδευτικός- συνοδός ... Η εκδρομή έγινε στις τότε κομμουνιστικές χώρες, οι δε συμμετέχοντες σπουδαστές ανήκαν σε αριστερές παρατάξεις. Γι' αυτό και τα τραγούδια που ακούγονταν ανήκαν στα επαναστατικά εκείνης της εποχής, ενώ παράλληλα γινόταν φωτογράφηση προσώπων και τοπίων. Σε μία από τις φωτογραφίες φαίνονται οι σπουδαστές που έχουν υψωμένο το χέρι σε γροθιά. Μαζί κι εγώ με το χέρι σε γροθιά. Σε υπαινιγμούς των σπουδαστών για τη συμμετοχή μου στην ομαδική φωτογράφηση τους είπα: Ναι, κι εγώ έχω το χέρι υψωμένο σε γροθιά, αλλά πρέπει να έχετε παρατηρητικότητα. Εσείς έχετε υψώσει τα αριστερά χέρια, εγώ το δεξί ...
Πολλά θα μπορούσαν να γραφτούν για την εποχή του ΚΑΤΕ, αλλά καλά είναι να πάρουν την ευθύνη γι' αυτό άλλοι συνάδελφοι.
|
